23 mei 2010
Na 4 lange dagen hadden wij een rustdag ingelast voor onze gasten. Niet te vroeg opstaan en rustig naar Leefdal afzakken naar de tentoonstelling.
Niet voor ons want Bernard, Michael en Thierry stonden al om 06.00uur paraat aan het hotel. Royce en zijn kinderen Beth, Cathy en Jack zouden vandaag terug vertrekken naar de VS. Als laatste verrassing zijn wij hen gaan afhalen in service dress als een laatste eerbetoon aan Royce Colby. Na een kop koffie zijn wij vertrokken richting Zaventem. Na het inchecken en nog een laatste foto was het tijd om afscheid te nemen. Zowel bij ons als bij hen was het een emotioneel moment. Het is ongelooflijk hoe mensen op slechts een paar dagen tijd een ongelooflijke vriendschapsband kunnen creëren .
Vervolgens terug richting hotel gereden waar de rest van de gasten ons al stonden op te wachten en wij maar denken dat ze het rustig aan zouden doen.
In Leefdaal werden wij opgewacht door Dirk Vander Hulst en hebben wij de ganse voormiddag doorgebracht op de tentoonstelling. Voor de aanwezige bezoekers was het natuurlijk een leuk moment om de bemanningsleden nogmaals te zien en een babbeltje te slaan. Handtekeningen en foto’s werden bij de vleet genomen.
Tegen de middag hebben ze genoten van een “cheeseburger”, “ smoutebollen” en ja nog een lekkere “Stella”.
Daar het weer een prachtige warme zomerse dag was hebben wij met enkele jeeps een toertje gemaakt. Eerst nog gepasseerd aan het monument waar het nu veel rustiger was dan tijdens de plechtigheid. Pat, Jim’s echtgenote had al plaatsgenomen achteraan in een jeep met Otto aan het stuur. Voor de gezelligheid had ze ook nog een helm op haar hoofd gezet. Het was dan ook leuk om te zien hoe onze gasten genoten van deze momenten. Vervolgens zijn wij met de jeep’s naar het Heilig Hartinstituut van Heverlee gereden. Hier werd Otto in 1944 verzorgd in een Brits hospitaal. Aangekomen in het instituut, toch maar even aangebeld. Toen één van de zusters de deur opende waren deze nog meer overdonderd, Voor hen stond zowaar Otto, de soldaat die er in 1944 werd verzorgd. Het werd een blitzbezoek en Otto wou aan de rest van zijn vrienden laten zien waar hij in 1944 was terechtgekomen. De zusters openden snel een paar zakjes chips, zelfs een bak Stella lieten ze aanrukken en limonade. Otto was dan ook zeer blij om de zusters en de plaats te zien waar hij in 1944 tussen leven en dood heeft gehangen. Na het afscheid zijn wij dan teruggekeerd naar Leedaal waar wij als één grote familie gezellig genoten hebben van een aantal pizza’s die wij hadden laten aanrukken.
Het was ook tijd om hier afscheid te nemen van de mensen van de VZW erfgoedkamer Bertem die samen met Dirk voor een prachtige tentoonstelling hadden gezorgd.
Gekomen aan het hotel, de avond was nog jong, hebben wij ons allen nog wat opgefrist en zijn wij afgezakt naar de Grote Markt van Leuven. Nog even een stukje opgepikt van Leuven in Scène en daarna gezellig samen op een terrasje gezeten met ja “ een Stella”
Volgende: Afscheid